YA CENNETİ GÖRSEYDİNİZ?
“Allah Teâlâ’nın diğer meleklerden ayrı, sadece zikir meclislerini tesbit etmek üzere dolaşan melekleri vardır. Allah’ın zikredildiği bir meclis buldular mı, o kimselerin aralarına otururlar ve diğer melekleri oraya çağırarak cemaatin arasındaki boş yerleri ve oradan dünya semasına kadar olan mesafeyi kanatlarıyla doldururlar. Zikredenler dağılınca onlar da semâya çıkarlar. Allah Teâlâ daha iyi bildiği halde onlara:
“Nereden geldiniz” diye sorar. Melekler de:
“- Yeryüzündeki bazı kullarının yanından geldik. Onlar Sübhânallah diyerek ulûhiyyetine yakışmayan sıfatlardan seni tenzih ediyorlar, Allâhü ekber diye tekbir getiriyorlar, lâ ilâhe illallah diyerek seni tehlil ediyorlar, elhamdülillâh diyerek sana hamdediyorlar ve senden istiyorlar”, derler. (Konuşma şöyle devam eder)
– Benden ne istiyorlar?
– Cennetini istiyorlar.
– Cennetimi gördüler mi?
– Hayır, yâ Rabbi, görmediler.
– Ya cenneti görseler ne yaparlardı?
– Senden güvence isterlerdi.
– Benden neden dolayı güvence isterlerdi?
– Cehenneminden yâ Rabbi.
– Peki, benim cehennemimi gördüler mi?
– Hayır, görmediler.
– Ya görseler ne yaparlardı?
– Senden kendilerini bağışlamanı dilerlerdi.
Bunun üzerine Allah Teâlâ şöyle buyurur:
“- Ben onları affettim. İstediklerini onlara bağışladım. Güvence istedikleri konuda onlara güvence verdim.”
Bunun üzerine melekler:
“- Yâ Rabbi, çok günahkâr olan falan kul onların arasında bulunuyor. Oradan geçerken aralarına girip oturdu, derler. O zaman Allah Teâlâ şöyle buyurur!”
“- Onu da bağışladım. Onlar öyle bir topluluktur ki, onların arasında bulunan kötü olmaz.”
(Müslim, Zikir 25; bk. Buhârî, Daavât 66)
Bir yanıt bırakın